Ο Ποταμός τραγουδά το τραγούδι του ευτυχισμένος για την πορεία του μέσα στο χρόνο, μέσα στη φύση, για τη ζωή που δίνει σε τόσα πλάσματα, μα κυρίως για τη συνάντησή του με τη θάλασσα και την αγάπη του γι’ αυτή. Έρχεται όμως κάποια στιγμή που το κακό του σπέρνει την αμφιβολία για την αγάπη της θάλασσας και την χαρά που μέχρι τότε υπήρχε στη ζωή του, και ο Ποταμός σιγά σιγά αρχίζει να ξεραίνεται. Ώσπου η Νεροσκαθαρομάνα που κατοικεί στη ρίζα του Ποταμού, αποφασίζει να βγει από τη φωλιά της και να του μιλήσει…